Apalachicola Forest

Onze exploratie vandaag gold het Apalachicola Forest - een deel ervan althans, want het hele bos is 2286 km2 groot. Het is een verzameling van moerasgebieden en wouden - noga&l veel met dennensoorten en cypressen. Het is eigenlijk niet 'dicht'gegroeid, en daardoor kregen we veel licht door op onze wandeling. Eigenlijk zou het een perfecte plek zijn voor de scouts om hun zomerkampen te organiseren.



We hebben drie trajectjes gestapt. Het eerste was 7 km door een dennenwoud - aangenaam wandelen, omdat we een idee kregen van hoe het gebied eruitzag. We moesten blauwe pijltjes op de bomen volgen, en ik moet eerlijk toegeven dat ik na anderhalf uur stappen in een identieke omgeving begon te vrezen dat we verloren gelopen waren, en dat we voor de rest van ons dagen onze uitweg uit het bos zouden moeten zoeken. We waren ook de enige wandelaars (op de parking stond maar 1 auto!!!): er was dus weinig kans dat iemand ons zou vinden. Maar net toen ik de wanhoop nabij was, dook het einde van het pad op.



Ons tweede verkenninkje was langs het water van de baai. Toen kreeg Donald de schrik te pakken, doordat we door los zand naar de start moesten rijden (ettelijke kilometers ver - de afstanden zijn hier zeer royaal). Maar we zijn niet blijven steken, en we konden verder naar de volgende halte.



Dat was Tate's Hell (naar een zekere Tate die er verlorenliep, gebeten werd door een slang en er het loodje bij legde, toen hij uit de 'hel' kwam. Dat stukje woud was dichter, met meer ondergroei en minder grote bomen. Daarmee hebben we voor eventjes wel ons deel van de natuurexploratie gedaan. Morgen rijden we 500 km naar St. Augustine, het oudste stadje van Florida, en daar gaan we even de culturele toer op.