Het begin liep prima: we kochten ons duur watertaxibiljet voor de dag, maakten met de taxi een tocht door de vele kanalen (wist je dat F.Lauderdale het Venetië van Florida genoemd wordt, en meer kilometers kanalen heeft dan Venetië?) en bewonderden de jachten en de chique villa's aan het water van een nieuwe reeks superrijken.
Tot Donalds (en mijn) grote ontzetting hadden wij ons kaartje van de stad in het hotel vergeten, en waren we totaal op onze intuïtie en herinnering aangewezen. In het begin liep dat nog: volg gewoon de toeristenstroom. Zo kwamen we in de meest onvoorstelbare zondagmorgenuitstap terecht die we hadden kunnen dromen. Rond de rivier was er juist een zondagmiddagbrunch met jazzmuziek bezig.
Hele families hadden zich op het gras neergeplant met een grote lading eten (hele frigoboxen vol, van de aperitiefhapjes bij de champagne over de hamburgers tot en met de voorraad desserts). Nog merkwaardiger was de onvoorstelbare collectie kleine hondjes dat daar ook aan het paraderen was. Nooit zoveel honden met baasje bij elkaar gezien!
Toen we na een lange omweg (geen kaart...) uiteindelijk in het nieuwe deel van de stad kwamen, bleken we daar in een Art Fair beland te zijn: een soort enorme kerstmarkt met allemaal uitstekende kunstkraampjes.
Op dat ogenblik begon het gemeen te regenen, iets wat we na al dat mooi weer niet voorzien hadden. We spurtten zo ongeveer naar de halte van de watertaxi, maar daar was geen abri voorzien - gelukkig hielden de bomen het water wat tegen. En toen de taxi aankwam, bleek hij niet aan de juiste haltes te stoppen (sorry for the inconvenience - it's only a 10 minutes' walk). Ik kan me niet voorstellen dat ze dat bij ons op de bus zouden zeggen.
En dan ging het de weg van Sawgrass Mills op - mooi afgelijnd op de kaart, die we inmiddels weer opgediept hadden. Dat deeltje van de stad was 'maar' 20 mijl ver, en - zelfs met gps!!! - kregen we bijna grijs haar (dwz: het werd nog war grijzer)voor we de juiste(!) ingang vonden. De parking van de outlet was immens met een zee van auto's, en het aantal winkels tart elke beschrijving: je hebt echt wandelschoenen nodig om er zonder pijnlijke voeten uit te komen. Maar goed, Donald heeft zijn vitamines gevonden en we hebben een beeld van het geheel gekregen, genoeg om ons zo snel uit de voeten te maken en in het donker thuis te arriveren.
Nu het weer omgeslagen is, hopen we dat we morgen de tornado's en stormen voor zijn, zodat het vliegtuig zijn weg naar België vindt!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten